Woonzorgcentrum A. Lacourt, Oostende
Uitbreiding woonzorgcentrum met 60 woonunits
Naar aanleiding van de nieuwe ruimtelijke planning van de site van WZC De Boarebreker, besliste het Sociaal Huis Oostende om WZC A. Lacourt met 60 kamers uit te breiden.
Om de uitbreiding te kunnen realiseren zonder de bewoners te moeten evacueren, kozen we ervoor om het centrale blok en het bestaande woonblok B integraal te behouden. De zone van het dagcentrum, de cafetaria en een deel van woonblok A werden gesloopt om plaats te maken voor de ambitieuze uitbreiding.
Voorrang aan nieuwe cafetaria
Onmiddellijk na de sloopwerken startten we met de bouw van een nieuwe cafetariaruimte, omwille van de belangrijke sociale functie van de ruimte. Dankzij een bouwsysteem met een stalen structuur en aluminium-vliesgevel kregen de bewoners snel weer een plek om een koffietje te drinken met hun vrienden, familie en kennissen.
Extra binnen- en buitenruimte
Alle afdelingen kregen bovendien een ruime woonkamer met open keuken om te eten, televisie te kijken, voor animatie, noem maar op. De woonkamers werden stuk voor stuk voorzien van een buitenbalkon waarop bij zonnige dagen kan genoten worden van zonlicht en contact met de binnentuin. De verpleegposten sluiten rechtstreeks aan op de woonkamers.
De meeste gangen eindigen op een kleine rustzone met zicht op de binnentuin of omliggende publieke ruimte, zodat ze natuurlijk verlicht worden en bewoners op elk moment zon en buitenactiviteit kunnen ervaren. In de binnentuin zelf kunnen bewoners samen met hun gezelschap gezellig op het terras van de cafetaria vertoeven, of wandelen tussen diverse groenpartijen.
Uniforme materialen
Het grootste deel van het nieuwe geveloppervlak bestaat net als de bestaande gevel uit geïsoleerde gevelpleister met een plint in blauwe hardsteen rondom het gebouw. En ook het aluminium schrijnwerk volgt in kleurkeuze en indeling de bestaande ramen, zodat de nieuwe en bestaande bouwdelen zichtbaar een geheel vormen.
“Een WZC kan je niet louter functioneel bekijken. Je moet ook de leefbaarheid garanderen. Dat gaat niet zozeer over esthetiek; wel over comfort. Is het hier aangenaam vertoeven? Kunnen de bewoners hier hun geluk vinden?”
“Architectuur heeft een langdurige impact op de wereld. Daar moet je respectvol mee omgaan. Daarom is de centrale vraag die we ons vandaag stellen hoe we de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties naar onze schaal en onze activiteiten kunnen vertalen.”
